41 - از زندگی رانده شدیم

غریب مانده ام توی سرزمینم ، نامه ام توی یک بطری که رسیده ست آن سوی این دریا ، از اینجا که ایستاده ام تا من یک دریا راه است ، یک دریا تا خودم راه است 

تنها مانده ام از من ، موهایم مانده ست لای صفحه ی 56 کتابی که برات خوانده بودم ، دلتنگیت را هجی کن ، برای موهای قهوه ای ام ، دور شهر دور داده اند کتاب را ، جنایت منم ، با یک پلاک بر گردنم ، شماره 713405، ثبت شده ام 

 بید زده ست جهانم را ، مثل رخت های سیاه توی صندوق ، نگران مرگ هایی ام که دیر کرده اند