وقتی زمین میخورد و کف دست هایش خراش بر میدارد ، وقتی مریض میشود و تمام روز بهانه میگیرد، وقتی بیخود موقع شستن دست هاش زیر گریه میزند، وقتی ک در برابر اینکه برایش آژانس بگیری مقاومت میکند ، و سخت خسته ست ،از درون سخت متلاشی ست ، سخت معنای آرامش را از یاد برده ، او هنوز ناخن هایش را میجود، تازگی ها لکنت گرفته ست، او یک دیوانه خانه ست ، مادرش است ک بستن چمدانش را همیشه موکول کرده ست ، پدرش است و همیشه فرار ، دیوار ها خانه است ک از هم فرار میکنند
او از درون بیگانه ست با خودش